ÖYKÜDE YER ALAN DİZELER www.mezopotamyaprensesi.com sitesinde yer alan şiirlerimden alınmıştır.
Uyandım gözlerim acıyordu. O kadar çok ağlamıştım ki açamıyordum acıdan. Keşke hiç açmasaydım; yer gök karanlık. Gece mi ama yıldızlar nerede. çok uzaklardan eski bir şarkı hatırladım sanki ama sözleri yoktu. Seslenmek istedim sesimi ben bile duyamadım. Neredeydim; ışık nerede ya insanlar?
Sonra yavaşça anılarım canlandı; önce bir su sesi ve bebek ağlayışı. Sonra sayılar sayılar….Sayarsam kaç zaman geçti bilirim; sonra uzun boylu genç adamın sözleri: ‘Gecenin en soğuk ve karanlık zamanı sabaha en yakınıdır’…..Bundan daha soğuk ve karanlık bir gece anımsamıyorum. Başladım saymaya beş saat için kaça kadar saymam lazım ağır ağır…..bir dakika için 60 bir saat için 60 kere 60 ve bir de beş ile çarp ne yapar ki?
Düşündüm 3600 kere 5 ne eder? 15.000 ve 18.000 . başladım saymaya……
saymak iyidir diye düşünürken birden korktum ya boşa sayarsam ya gerçekten bitmezse karanlık……hem ben o kadar çok saymayı biliyor muyum bakalım?
Hani ben sözcüklerin Kraliçesi idim sayıların değil? Ne olacak şimdi? Geçmişe sığınmalıyım masallarıma evet evet; masallar hep mutlu sonla biter ya…..
Kendi masalımı yazmalıyım; ama ben neyim? Bir kedi, köpek, robot, ne olduğum önemli çünkü düşlerim buna göre olacak ya da masalım…..
Çok karanlık çok…..ama ne kadar karanlık; saklı o kadar ışık….
Çok geçmişe gitmeliyim Şaire’ nin şiirlerine:
Otur Afrodit’ in kızı diz
Dizelerini
İncileri ipe dizer misali
Şimdi ne lazım; dizeler yani sözcükler yani hayal kurmak lazım ama istiridye misali sabırla.
Önce su vardı
Sonra toprak ve
Ateş sonra ben geldim
Ama bilmeden
Nerden geldim
Demek ki önce suyu hayal etmeliyim. Nasıl bir su olsun?
Şöyle kıyılarını zümrüt çimenlere boğmuş; minik koylar yaratmış bir nehir. Ve arkasından toprak gelsin ama bereketli bir toprak. Ateş ateş ateş; kırmızı kıpkırmızı ateş gibi çiçekler olsun….. ama beni bulamadım hala, nerden geldim kimim…..
Hatırlamaya devam……
Alabildiğine sakin
Mavi gökyüzünde süzülürcesine
Mavi bir gökyüzü anlatmalıyım şimdi kendime sakin, mavi bir gökyüzü…..
SABAHA
içimde mavi ve beyaz ve
altın’ a doğru dönmekte
huzur desem
onun bile ötesinde
coşkun ama
su misali berrak
zamanın kumlarından geçmiş
tane kum süzülmüş
dalgaların çırpınışından
engin ama bildiğin mavi, değil
İşte sabahı buldum ama değişmedi hala gece ; eksik nerede , doğru ya ben kimim niçin geldim? Zaman; zaman da yok; zamanı çoktan geçmiş olmalı yarattığım resim yok yok dünya…..
Neyim?
Evrenin bilmecesini
Saçlarımla bağladım
AŞKA KANDIM
MAŞUKA ALDANDIM
SARAYDAN KULÜBEYE
KULÜBEDEN SARAYA
BEN İSTEDİM
BEN SALINDIM
Siz ararken
Ben adımı
AŞK ALDIM
Evet bu ben AŞKTIM; AŞIKTIM; HÜZNE DALDIM KARARDIM….Gönüllü geldim buralara inandığım ilahi aşk adına….
Ben İNSANIM VE HAYAL EDERSEM ….
İşte, işte oldu……
Çiçeğim ben
Çiçeğim
Bil ki senin peşindeyim
Mevlana’yım
Mesnevi’yim
Aşkın o ilk çizgisiyim…
Aşk ve İnsan yan yana karşılıksız aşk oduyla yaratılamaz mı bu güzel dünya…..karanlık mı? o da ne? ben insanım yarattım….AŞKLA…..
22.05.2012 22.01
Foto : Facebook SUSU dan:)))