Oturdum daktilomun başına, ne yazabilirim ki? Ben bile iyimser bakamıyorum, benim daktilomun taşarlından bile umut dolu kelimeler çıkmıyor.
Televizyon seyredemiyor, gazete okuyamıyorum, artan kayıpların her biri bir parçam sanki. Ne yazabilirim ki tüm köşeler tüm kalemler yazıyor, bir deprem ülkesi olarak nasıl donanımsız olduğumuzu, organizasyon bozuklukları, yardım kampanyaları için bile herkesin bir baş çektiği, tek ele toplanıp tek elden düzenli dağıtılmadığını hepimiz biliyoruz. Bir deprem ülkesiyiz. Bunu kabul etmeli, bunu yaşamayı öğrenmeli depremlere hazırlıklı olmalıyız. Çünkü ansiklopedimi açıp baktığımda 365–1991 yılları arasında gerçekleşmiş olan önemli depremler arasında üç tanesi Anadolu’muzda gerçekleşmiş. 1268’de deprem 60.000 ölü vermiş Anadolu. Biz bir deprem ülkesiyiz.
Anadolu’da gerçekleşen ilk önemli deprem İ.Ö 330 Niksar depremi, sonrakiler: İ.Ö 69Antakya 17.000 ölü, 334 Kilikya 40.000 ölü, 1168 Erzincan 12.000 ölü ve uzayıp giden bir liste.
1925–1922 yılları arasında ise 48 deprem olmuş ülkemizde 65 yılda 48 deprem. Biz bir deprem ülkesiyiz.
Ülkemiz Alp deprem kuşağının üzerinde yer almaktadır. Kuzey Anadolu Kırık kuşağı bu kuşak üzerinde çok etkin bir bölge olarak uzanmaktadır. Türkiye’nin ikinci kuşağı ise Doğu Anadolu Kırık kuşağıdır. Ülkemizdeki depremler daha çok Kuzey Anadolu Kırık kuşağı üstünde olmaktır.
Doğuda Varto ve Üstü kara’dan başlayan bu kırık kuşağı, batıya doğru Erzincan, Koyulhisar, Reşadiye, Niksar, Tosya, Çerkeş, Mengen, Bolu ve Adapazarı’ndan geçerek Ege kıyılarına kadar uzanır.
1924’ten bu yana yüksek şiddetteki 48 depremden 24 tanesi bu kırık kuşağında görülmüştür. Bu kuşakta oluşan depremlerin yol açtığı zararlar, elips biçimi bir alanda toplanmaktadır.
Biz bir deprem ülkesiyiz.
Bilgilerin başında söz etiğimiz Alp kuşağına gelince, başlıca iki büyük deprem kuşağı, büyük okyanusu çevreleyen Büyük Okyanus Deprem Kuşağı ile Asor Adaları’ndan başlayan, Akdeniz ve Ortadoğu üstünden Hindistan’ın kuzey kesimlerine ve Endonezya’ya kadar uzanan ve buradan Büyük Okyanus deprem kuşağı üstündeyiz. Ve bizim Kuzey Anadolu Kırık Kuşağımız çok etkin bir bölge olarak uzanmaktadır.
Biz bir deprem ülkesiyiz.
Bunu bilmeli, buna alışmalı, bununla yaşamayı öğrenmeliyiz. Buna her an hazırlıklı olmalıyız. her şeyimiz ile; binalarımız, bina ruhsatlarımız, kurtarma ekiplerimiz, sağlık ekiplerimiz ile biz her an depreme hazır olmalıyız, olmadığımız zaman kayıp gerçekten de yerine konulmayacak bir değerdir: İnsan hayatı.
Benim bile daktilomdan güzel sözler çıkmıyor, ben bile umut dolu cümleler yazamıyorum. Ben bile… Ben bile… Ben bile… Gidenlerim Tanrı sizlerle olsun.
22 Ağustos 1999 PAZAR